اصالت داشتن

لغت نامه دهخدا

اصالت داشتن. [ اَ ل َت َ ] ( مص مرکب ) نجابت داشتن. اصیل بودن و دارای نژاد بودن. ( ناظم الاطباء ).

( مصدر ) ۱ - پدرداربودن با نژاد بودن . ۲ - نجابت داشتن شرافت داشتن .

درست بودن نژاد ؛ اصیل بودن. ریشه دار بودن :
کس از بندگان تاج شاهی نجست
وگر چند بودی نژادش درست.
فردوسی.