اصادق

لغت نامه دهخدا

اصادق. [ اَ دِ ] ( ع اِ ) جج ِ صدیق. ( اقرب الموارد ). ج ِ اصدقاء و صدقان که ج ِ صدیق است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دوستان. مقابل اعادی.

پیشنهاد کاربران