اشیمان

لغت نامه دهخدا

اشیمان. [ اَش ْ ی َ ] ( اِخ ) نام دو موضع است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و یاقوت آرد: اشیمان تثنیه اشیم ، دو موضع است ، و بقولی دو ریگزار دراز است از ریگزار دهناء، و ذوالرمة آنها را در غیر موضع آورده است ، و برخی اشامان روایت کرده اند و شعر ذوالرمة که قبلاً هم یاد شد اینست :
کأنها بعد احوال مضین لها
بالأشیمین یمان فیه تسهیم.
و سکری گوید: اشیمان در بلاد بنی سعد ببحرین پایین تر از هجر است.

پیشنهاد کاربران