اشیانه

یعنی خداوند متعال تمام اشیاء را برای به عیش رسیدن بندگانش خلق نموده است.
حرف ( ع ) در قانون محل صدور آوای حروف به دلیل نزدیکی و نقطه ی مشترک صدور آوا قابل تبدیل به حرف ( آ ) و ( ه ح ) می باشد.
یعنی کلمه ی آش که در فرهنگ ایرانی ها به عنوان یک غذای کامل جهت معیشت و معاش در حال استفاده و رایج می باشد به لحاظ مفهوم مشترک در یک بعد کاربردی دیگر مرتبط با کلمه ی عشق می باشد.
یعنی از طریق این قانون کلمه ی آشیانه به معنی محل عیش و معاش قابل مشاهده است.
همچنین از طریق این قانون در مورد حرف ( ح ) کلمه ی مَعشَر به معنی محل معاشرت و محل حَشر و حاشور شدن و محشور شدن با هم قابل مشاهده است.
فلسفه ی ثبات و تداوم عیش و معاش در زندگی در حدیث زیر که از امام علی علیه السلام می باشد تبیین شده است ؛
سلامت العیش فی المُدارا ؛ یعنی سلامتی معاش و معیشت در اداره نمودن بر مبنای یک مدار است که دارای دور باشد عین درایت است مثال کاربردی؛ یعنی کم بخور همیشه بخور یعنی اندازه نگه دار که اندازه نکوست.
کلمه ی عیش زوایای بسیار گسترده ای از مفاهیم را در ابعاد کاربردی مختلف از طریق قانون و قواعد ایجاد کلمات ایجاد می کند که باعث طولانی شدن مطلب می شود.

از این منظر، �آش یانا� می تواند محل پدید آمدن نور و زندگی یا محل روشنایی و امنیت باشد که بعدها به معنای �لانه� تثبیت شده است.

پس میبینیم از کابوک به تابوت هم میتوان رسید و همه اینها اشاره به همه مواد بالا دارند ه کدام در جایگاه خود به یک موضوع خاص اطلاق شد تا در جای مناسب کاربرد و اشاره دقیق به موضوع خاص خود را داشته باشد مثلا : کاپ را فنجان میشناسیم اما کاپشن را نوعی پوشیدنی / کافور را نوعی خوراکی برای پوشاناندن و پنهان کردن میدانیم اما کفر و کافر را افرادی که دین خود را از دیگران مخفی میکنند تا مورد اذیت و ازار نباشند و . . . . .

عاج = هر چیزی که مانند دندان دندانه دار و سفت و سخت است
آجیل = آج ایل = دندانه دار زیاد / بالا = بسیار سخت و دندانه دار ( با آشیل برابر می باشد )
اشک = بیرون زدن - - - > عشق = بیرون زدن احساس
آشکار / آشکارا = آشک آر = بیرون زدن = نمایان
شکار = ش کار = ز کار = بدنبال کاری رفتن
شِکل = ش کِل = از کر و پیکر آمده آی ا اَشکال = اَشک کال آمده ( عددی و چیزی که بیرون باشد و بحساب نیاید = دارای ایراد ) یا از اشک آل ( بسیار بیرون زدن = بحساب نیامدن )
آشیل = آش ایل = آش ( = آج = عاج = سفت و چسبیده ) بسیار / بالا => بسیار سفت و چسبیده = وصله => پاشنه آشیل = آنچه که به پاشنه پا چسبیده است = وصله پا
با اینرو آیا آش یا آشی همان سفت و ترکیب شده میباشد و آش ( نوعی خوراکی ) هم به این اشاره دارد یعنی سفت و ترکیب شده؟؟؟ پس با این حساب
آشیانه باید بشود مقر و سفتگاه که اوکی جواب میدهد ( البته در گذشته آشیانه را من آسیانه = راحت گاه و . . . میدانستم که گویا آشیانه سفت گاه و مقر میشود نه راحت گاه و آسیانه )
پس آش و لاش کردن هم بدرستی یعنی راحت و لش کردن ( لشکر = لاش گر و . . . )
از اینرو به آبکی ها آشامیدن گفتن و به . . . . خوردن
پس آش همان آس و راحت میشود و بار دیگر میرساند easy / آسیا / آشیانه و . . . همگی به راحتی و صاف بودن اشاره دارند و آسیاب هم یعنی دستگاهی که با آب . . . را صاف و الک و خرد و راحت میکند / البته در برخی جاها هم با هست و هشت و . . . . همریشه میباشد و مینای سفت وسختی را هم میدهد یعنی هر دوی آن ها درست است

در زبان لکی و لری =هاوش به معنای آشیانه می باشد
ودر زبان انگلیسی =هاوس یا هاوز می باشد به معنای خانه .