اشیاف ملوکی

لغت نامه دهخدا

اشیاف ملوکی. [ اَش ْ ف ِ م ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آنرا باسلیقون و مرایر نیز خوانده اند. برخی گفته اند نخستین داروی ترکیبی بوده است ولی چنین نیست ، چه طبیب «بقراط» تصریح کرده است که اشیاف مرایر صناعت اصطیطیفان است و قوت آن تا دو سال باقی ماند و آن جهت نزول آب و قروح و غشاوه و رطوبت نافع است. ( از تذکره داود ضریر انطاکی ). و رجوع به ص 49 همان کتاب شود. و صاحب تحفه آرد: شیاف مرارات و بیونانی باسلیقون نامند بمعنی ملوکی و بقراط گوید که از تألیف اسطیطیقانست... رجوع به ص 304 تحفه شود.

فرهنگ فارسی

آنرا باسلیقون و مرایر نیز خوانده اند برخی گفته اند نخستین داروی ترکیبی بوده است ولی چنین نیست چه طبیب بقراط تصریح کرده است که اشیاف مرایر صناعت اصطیطیفان است و قوت آن تا دو سال باقی ماند و آن جهت نزول آب و قروح و غشاوه و رطوبت نافع است .

پیشنهاد کاربران

بپرس