اشیاف مرقالیا. [ اَش ْ ف ِ ؟ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) محلل. گمان میکنم جالینوس مبتکر آنست ، چه آنرا درقراباذین کبیر دیدم ، و صاحب التصریف آنرا به حنین بن اسحاق نسبت داده است و من گمان نمیکنم ازآن خود حنین باشد بلکه وی آنرا ترجمه کرده است و آن برای ظلمت و مواد متحلب و دردها و قرحه های مزمن و مبتلای به اکحال و جرب و طول رمد و جز اینها نافع است. ( از تذکره ٔداود ضریر انطاکی ). و رجوع به ص 50 همان کتاب شود.
فرهنگ فارسی
یا محلل . گمان میکنم جالینوس مبتکر آنست چه آنرا در قراباذین کبیر دیدم و صاحب التصریف آنرا به حنین بن اسحق نسبت داده است و من گمان نمکینم از آن خود حنین باشد بلکه وی آنرا ترجمه کرده است و آن برای ظلمت و مواد متحلب و دردها و قرحه های مزمن و مبتلای به اکحال و جرب و طول رمد و جز اینها نافع است .
