اشگره

لغت نامه دهخدا

اشگره. [ اِ گ َ رَ/ رِ ] ( اِ ) در شعوری بمعنی مرغ شکاری آمده است. و صحیح با کاف تازی است. رجوع به شعوری و اشکره شود.

پیشنهاد کاربران