اشکیود

لغت نامه دهخدا

اشکیود. [ اَش ْک ْ ] ( ص ) مرکب را گویند که در مقابل مفرد است. ( برهان ) ( هفت اقلیم ) ( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ). مرکب و مختلط و ممزوج ، ضد مفرد و کامود. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران