اشکول
لغت نامه دهخدا
- وادی اشکول ؛ وادیی است در زمین کنعان ( سفر اعداد 13 : 23 و 24 و 32 : 9، سفر تثنیه 1 : 24 ). بعضی را گمان چنان است که این وادی در مکان عین الخشکله در شمال جرول واقع بود و بگمان پالمر و دریک در مکان تلهای انگور بود که در نزدیکی هفت چاه واقع میباشد. و فان لیپ میگوید که خوشه های انگور در آنجا دیدم که هر یک 18 قیراط طول داشت و نیز میگوید که فعلاً هم در جنوب زمین مقدس خوشه های انگور بسنگینی دو رطل یافت میشود. ( قاموس کتاب مقدس ص 73 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
اشکول اصطلاحی به معنای آدم نادان ، بی خاصیت و به درد نخور است . این واژه از کلمه عثکول به معنای خوشه خرما که پس از کندن میوه های آن به عنوان وسیله سرگرمی بکار می رود و استفاده دیگری ندارد، گرفته شده.
این واژه به گونه اش - گول بوده که در ان بخش نخست همان شتر و اشتر می باشد که به اش ساده شده است. بخش دوم واژه نیز که گول باشد ساده شده غول به معنی ناشهری، بی تمدن و نادان است. عطار در لسان الغیب خود میفرماید:
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
کرده ای اینجا تو بغض شه قبول/ راه گم کردستی اینجا همچو غول. این واژه که در نام واژه های کشورهای مغولستان و انگولا دیده می شودو یادگاری از شناسایی های گروه های ایری و اریایی در دوران های پیش از تاریخ است، در گذر زمان به گونه گول و گول خوردن و فریب بکار گرفته شدو در زبان انیرانی هم در واژه های مونگول و مونگولیسم و دیگر بکار رفت.