اشکو

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
شکو (۳ بار)

و شکایت و شکوی و شکاة: اظهار اندوه است چنانکه راغب گفته به عبارت دیگر: توصیف گرفتاری. ، . . مشکاة را بهتر است محفظه و چراغدان گفت اهل لغت آن را روزنه بی نفوذ گفته‏اند و به قولی کاسه قندیل است. المنجمد گوید: آن هر روزنه غیر نافذ است. و هر چیزی که در آن یا بر آن چراغ می‏گذارند. در مجمع فرموده: آن شکافی است در دیوار که بر آن شیشه گرفته‏اند. چراغ پشت آن شیشه می‏شود و شکاف را درب دیگری است که چراغ را از آن وارد می‏کنند و به قول مجاهد: مشکاة قندیل و چراغ است. مصباح فتیله آن . مشکاة مثل قلب مؤمن است که نور ایمان در آن می‏باشد. معنی آیه در نور خواهد آمد در تفسیر برهان از امام صادق علیه السلام نقل است که فرموده «اَلْمِشکاةُ جَوْفُ الْمُؤْمِنِ وَ الْقِندیلُ قَلْبُهُ وَ الْمِصْباحُ النُّورُ الَّذی جَعَلَهُ اللّهُ فی قَلْبِهِ».