اشک فشاندن

لغت نامه دهخدا

اشک فشاندن. [ اَ ف َ / ف ِ دَ ] ( مص مرکب ) اشک ریختن. اشک باریدن. اشک افشاندن :
شمع روشن شد چو اشک از دیده بینا فشاند
خوشه ای برداشت هر کس دانه ای اینجا نشاند.
صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) اشک ریختن .

پیشنهاد کاربران

در چکاندن . [ دُ چ َ /چ ِ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از اشک ریختن : درم از دیده چکانست بیاد لب لعلت نظری باز به من کن که بسی در بچکانم . سعدی .

بپرس