اشک خونین. [ اَ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشک سرخ. ( آنندراج ) : اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتنددرد عشق است و جگرسوز دوائی دارد.حافظ ( دیوان چ قزوینی - غنی ص 84 ).و رجوع به اشک پیازی و اشک جگرگون و اشک حنائی و اشک خون آلوده و اشک خونی شود.
حنای گریه ؛ کنایه از اشک خونین :سرشک ما همه خونابه دل وجگر استخزان خنده ندارد حنای گریه ما. ( از آنندراج ) .اشکای خونینخون ابه+ عکس و لینک