اشک خوش نمک. [ اَ ک ِ خوَش ْ / خُش ْ ن َ م َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشک پرسوز که از درد آید. ( هفت قلزم ). اشک شور که از درد فراق دوستان زاید. ( رشیدی ).