اشپزی پرتغالی

آشپزی پرتغالی. آشپزی پرتغالی ( انگلیسی: Portuguese cuisine ) ، قدیمی ترین کتاب شناخته شده دربارهٔ آشپزی پرتغالی به نام آشپزی اینفانتا دی. ماریا، اهل پرتغال ( Livro de Cozinha da Infanta D. Maria de Portugal ) متعلق به قرن شانزده، بسیاری از غذاهای مبتنی بر گوشت، ماهی، ماکیان و بعضی دیگر را تشریح کرده است. [ ۱]
کتاب آشپزی پرتغالی ' ( Culinária Portuguesa ) ، اثر آنتونیو ماریا دِ اولیویرا بلو با نام مستعار اوله بوما، در سال ۱۹۳۶ منتشر شد. [ ۲] علی رغم اینکه پرتغال به طور نسبی به اقیانوس اطلس محدود شده است، تغذیه سلتیک، [ ۳] [ ۴] هم چنین آشپزی پرتغالی تأثیر زیادی از آشپزی فرانسوی[ ۲] و آشپزی مدیترانه ای[ ۵] گرفته است.
تأثیر تجارت ادویه پرتغال در هند شرقی، آفریقا و آمریکا، به ویژه در طیف وسیعی از اودیه های مورد استفاده، هم چنین قابل توجه است. این ادویه ها عبارتند از پیری پیری ( فلفل چیلی خیلی تند، کوچک ) ، فلفل سفید، فلفل سیاه، زعفران، پاپریکا، میخک صدپر، فلفل فرنگی، زیره سبز، دارچین و جوز هندی که در گوشت، ماهی یا غذاهای لب شوره ترکیبی پرتغال قاره ای، آزور و جزایر مادیرا استفاده می شود. دارچین، وانیل، خلال پوست لیمو، خلال پوست پرتقال، بادیان رومی، میخک صدپر و فلفل فرنگی در بسیاری از دسرهای سنتی و برخی غذاهای لب شوره استفاده می شود.