اشویتس

Schwitzau با تلفظ شویتزآو به معنای " عرق آب ".
بعضی از آلمانی های بزرگسال این واژه را بصورت زیر تلفظ میکنند : Aus witz ( یعنی بدون ch ) با تلفظ اَوس ویتز. Witz در زبان آلمانی معادل joke در زبان انگلیسی به معنای شوخی و پیشوند Aus به معانی مختلف از قبیل ؛ خارج از ، پایان. لذا این واژه با این تلفظ به شکل اَوس ویتز، به معنای شوخی در رفته، پایان شوخی، خارج از شوخی.
برای تسکین درد و رنج و عذاب در احساس و فکر و خیال و تصور و خاطره فردی و اجتماعی در پیرامون قتل عام قوم یهود به بیرحمانه ترین وجه و راه و روش توسط نازی های اروپا به سرکردگی نازی های آلمان و در راس آنها آدولف هیتلر، شاید آرام بخش باشد بدانیم که نفوس مجرد یا من های کلیه ی اموات یا مردگان و نفوس مجرد یا من های آیندگان که هنوز کالبد های تثلیثی مادی - روانی - روحی شان در بستر امن، ساکن، پیوسته و فراگیر زندگی بخش جان خدای حقیقی و واقعی از مادر متولد نشده اند، در لحظه ی جاودانه ی حال در بخش بسیار وسیع غیبی یا متافیزیکی این دنیای عینی یا فیزیکی در نفس مجرد یا من واحد و بیکران خدای حقیقی و واقعی در خواب سنگین، ژرف و شیرین به سر میبرند و بموازات آن در طی حالت برزخ تا لحظه ی بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره در همین دنیا در مداری برتر و کمال یافته تر از قبل، به کمک حواس، غرایز، خاطره، خواست، فکر و خیال و تصور روشن و فهم و عقل بیکران وی از مشاهده و تجربه عشق و زندگی رویائی بهمراه توانائی و دانائی و هنرمندی و هوشمندی و دانش کامل با کمیت و کیفیت بهشت برخوردار اند و هیچگونه درد و رنج و غمی ندارند.
بعد از مرگ نه بهشت وجود دارد و نه جهنم بلکه فقط و فقط بهشت برین و آنهم در قالب روئیا های حقیقی و روشن و نه از راه جدائی روان و روح و جان از تن یا بدن به اصطلاح مادی و پرسه زدن های آنها بطور موقت تا یوم القیامه یا زوز رستاخیز مردگان از قبور یا گور ها در باغچه های بهشتی و گودال های دوزخی در عالم میانی تحت عنوان برزخ.
نکته بسیار مهم دیگر اینست که غیر از خدای حقیقی و واقعی هیچ موجود و هیچ چیز دیگری چه شهودی و چه غیبی نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته.
یهوه ی قوم یهود تحت عنوان آقا یا سرور دنیا؛ آبَّا به شکل آبابا یعنی بابای آسمانی قوم آرامی و پدر آسمانی ایسای اقوام مسیحی تحت عنوان آقا یا سرور دنیا؛ الله قوم عرب ساکن سرزمین حجاز و اقوام مسلمان ملقب به نور سماوات و الارض؛ اهورامزدای زرتشتیان و پارسیان صاحب و بخشنده فره ایزدی ؛ خُوای قوم ماد؛ خدای سه حرفی خود ما ایرانیان امروز با پسوند " وند متعال " ؛ حق تعالی صوفیان و عارفان نیمه عربی - نیمه پارسی زبان خودمان؛ برهمن و برهمان هندوان و بودائیان ( اولی مفرد و دومی جمع به شکل های ؛ به ره من ؛ به ره مان ) و هر نام دیگری که توسط اقوام دیگر به زبان های مادریشان بر روی پروردگار یا آفریدگار کائنات نهاده شده اند، فقط لفظ، کلمه، واژه، اسم یا نام بیش نبوده و نمی باشند و غیر از در زبان و خط از هیچگونه موجودیت دیگری چه عینی یا شهودی و چه غیبی برخوردار نبوده و نیستند و نخواهند بود و هیچکدام نسبت به دیگری از هیچ نوع ارجحیت و برتری، سبحانیت یا پاکیزگی و منزه بودن و اکبریت یا بزرگتر بودن، برخوردار نبوده و نیستند و نخواهند بود.