اشوکار. [ ]( اوستایی ، اِ ) کلمه اوستایی است بمعنی بخشنده قوت رجولیت که زردشتیان آنرا یکی از عناصر چهارگانه می دانستند. رجوع به ایران در زمان ساسانیان ص 174 شود.
