لغت نامه دهخدا
اشوزشت. [ اَ زُ ] ( اوستایی ، اِ مرکب ) کلمه اوستایی و یکی از نامهای بهمن مرغ ( = کوف ) است. در فرگرد هفدهم وندیداد فقره 9از مرغ اشوزوشت یاد شده و در تفسیر پهلوی اوستا به اشوک زوشت گردانیده شده است. در بندهش فصل 19 فقره ٔ19 نیز از این پرنده یاد گردیده است. اشوزوشت نام دینی جغد ( = بوف ) است ، لفظاً یعنی دوست داشته شده. اشا( = راستی و پارسایی ). ( فرهنگ ایران باستان ص 321 ). 