اشنیتکه آلفرد. اِشْنیتْکِه ، آلفرِد (۱۹۳۴ـ۱۹۹۸)(Schnittke, Alfred)
اِشْنیتْکِه ، آلفرِد
آهنگ ساز روس. با سریالیسم توتال و بافت های سازیِ غیرمعمولی طبع آزمایی کرد، که مشخصاً سرشار از بهره گیری شاخص از سازهای زهی اند و اغلب نقل قول ها و هجویه هایی در آن ها به کار رفته است. ازجمله آثار فراوان اوست: ...پیانیسّیمو... (۱۹۶۹) برای ارکستر، اوراتوریوی ناگازاکی (۱۹۵۸)، سینفونیا (۱۹۷۲)، و ترانۀ عاشقانه (۱۹۸۱) برای ۴۸ خواننده. اشنیتکه در وین و کنسرواتوار مسکو تحصیل کرد؛ و از ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۲ در این کنسرواتوار به تدریس مشغول بود. غالباً موسیقی او برمبنای دوگانه ای از واقعیت و خیال بنا شده است. مثلاً کادانسِ او برای کنسرتوی ویولن بتهوون، تعادل حسّاسی بین یک دستور سنّتی منظم و یک فروپاشی آتونال برقرار می کند. اصطلاح «پلی استیلیسم» (چند سبک گرایی) را برای توصیف موسیقی ای به کار گرفت که چند لایه و سرشار از رمز و کنایه است. اپراهای سرگذشت دکتر یوهان فاوست و جِزوآلدو نخستین بار در ۱۹۹۵ به ترتیب در هامبورگ و وین برروی صحنه رفتند.
اِشْنیتْکِه ، آلفرِد
آهنگ ساز روس. با سریالیسم توتال و بافت های سازیِ غیرمعمولی طبع آزمایی کرد، که مشخصاً سرشار از بهره گیری شاخص از سازهای زهی اند و اغلب نقل قول ها و هجویه هایی در آن ها به کار رفته است. ازجمله آثار فراوان اوست: ...پیانیسّیمو... (۱۹۶۹) برای ارکستر، اوراتوریوی ناگازاکی (۱۹۵۸)، سینفونیا (۱۹۷۲)، و ترانۀ عاشقانه (۱۹۸۱) برای ۴۸ خواننده. اشنیتکه در وین و کنسرواتوار مسکو تحصیل کرد؛ و از ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۲ در این کنسرواتوار به تدریس مشغول بود. غالباً موسیقی او برمبنای دوگانه ای از واقعیت و خیال بنا شده است. مثلاً کادانسِ او برای کنسرتوی ویولن بتهوون، تعادل حسّاسی بین یک دستور سنّتی منظم و یک فروپاشی آتونال برقرار می کند. اصطلاح «پلی استیلیسم» (چند سبک گرایی) را برای توصیف موسیقی ای به کار گرفت که چند لایه و سرشار از رمز و کنایه است. اپراهای سرگذشت دکتر یوهان فاوست و جِزوآلدو نخستین بار در ۱۹۹۵ به ترتیب در هامبورگ و وین برروی صحنه رفتند.
wikijoo: اشنیتکه_،_آلفرد_(۱۹۳۴ـ۱۹۹۸)