اشنوسه

لغت نامه دهخدا

اشنوسه. [ اِ س َ / س ِ ] ( اِ ) هوایی را گویند که با صدا و حرکت سر از دماغ برآید و آنرا بعربی عطسه خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( مؤیدالفضلا ). هوایی که از دماغ برآید، و آنرا عطسه گویند. ( انجمن آرا ). عطسه. ( غیاث ) ( رشیدی ) ( فرهنگ ضیاء ) ( سروری ) ( شعوری ). هوایی که با شدت و صدا از دماغ بیرون آید و نام عربیش عطسه است. ( فرهنگ نظام ). شنوسه ، در تداول مردم دیههای کرمان :
دماغ خشک او اشنوسه تر
چو آرد گوش گردون را کند کر.
ابوالخیر ( از رشیدی و فرهنگ نظام ، و ابوالخطیر از سروری و شعوری ).

فرهنگ فارسی

شنوسه: ع سه، اشنوشه وشنوشه وستوسه وستوسر هم گفته شده
( اسم ) عطسه .

فرهنگ معین

(اُ س ِ ) (اِمص . ) عطسه .

پیشنهاد کاربران

بپرس