اشنوایی

لغت نامه دهخدا

اشنوایی. [ اِ ن َ / اُ ن َ ] ( حامص ) شنوایی :
روشنایی آید از دیدار او در چشم کور
اشنوایی آید از گفتار او در گوش کر.
فرخی ( از فرهنگ نظام ).

پیشنهاد کاربران