اشنع

لغت نامه دهخدا

اشنع. [ اَ ن َ ] ( ع ص ) زشت : یوم اشنع؛ روز بد و زشت. ( منتهی الارب ). شنیع. شَنِع. || ( ن تف )شنیعتر. زشت تر. بدتر و قبیح تر. ( آنندراج ) ( غیاث ).

اشنع. [ اَ ن َ ] ( اِخ ) ابن عمروبن طریف. پدر قبیله ای بود. ( از منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(اَ نَ ) [ ع . ] (ص تف . ) زشت تر، ناهنجارتر، بدتر، قبیح تر، اشنع اعمال .

فرهنگ عمید

۱. شنیع تر، زشت تر، قبیح تر.
۲. ناهنجارتر.

پیشنهاد کاربران

بپرس