بزرگان بدانش بیابند راه
ز دریا گذر نیست بی آشناه.
فردوسی.
چو بشنید آوازش افراسیاب همانگه برآمد ز دریای آب
بدستش همی کرد و پای آشناه
بیامد بجائی که بد پایگاه.
فردوسی.
بدست چپ و پای کرد آشناه بدیگر ز دشمن همی جست راه.
فردوسی.
اشناه. [ اَ ] ( اِ ) شنا. اشنا. اشناو. آشنا. اشناب :
از بحر ثنای تو به شکر نعم تو
ساحل نخُوهم یافت به زورق نه به اشناه.
سوزنی.
مخفف آشناه ( شناور ). لفظمذکور در سنسکریت آشنان است یعنی غسل و بدن شستن. ( فرهنگ نظام ). رجوع به شناو و آشنا و اشناو و اشناب شود.