اشناندانی
لغت نامه دهخدا
اشناندانی. [ اُ ] ( اِخ ) ابوعثمان سعیدبن هارون ( متوفی 288 هَ. ق. ) اشناندانی. از پیشوایان نحو و لغت بود. او راست : کتاب الابیات و کتاب معانی الشعر و غیره. ( از ریحانة الادب ). ابن الندیم او را در زمره لغویان و نحویان و عالمان بصره بشمار آورده و گفته است : ابوبکربن درید از وی روایت کرده و او را به بصره دیده است و انباری وی را در طبقات ادبا یاد کرده و گفته است : از ائمه لغت بود و نزد ابومحمد توزی تلمذ کرد و ابوبکربن درید لغت را ازو فرا گرفت. او راست : معانی الشعر - روایت ابوبکر محمدبن حسن بن درید ازدی - دمشق 1340 هَ. ق. / 1922 م. ص 208. ( از معجم المطبوعات ).و رجوع به معجم الادباء یاقوت و فهرست الموشح شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید