اشناسی
لغت نامه دهخدا
اشناسی. [ اَ ] ( اِخ ) [ابو]علی حسن بن محمدبن اسماعیل بن اشناس بن حمامی بزار ( منسوب به اشناس غلام متوکل ). مولای جعفر متوکل بود. از ابوعبداﷲ حسین بن محمدبن عبیدعسکری و عمربن محمدبن سنبک و عبیداﷲبن محمدبن عاید حلال و گروهی از این طبقه سماع کرد. ابوبکر خطیب نام او را آورده و گفته است : از وی اندکی کتابت کردم و سماع او صحیح بود جز اینکه وی رافضی بود... و او را در منزلش واقع در کرخ مجلسی بود که شیعیان در آن حاضر میشدند و او مثالب و معایب صحابه را بر آنان قرائت میکرد و سلف را مورد طعن قرار میداد. وی در شوال سال 359 هَ. ق. متولد شد و در ذیقعده سال 439 هَ. ق. درگذشت و در مقبره باب الکناس مدفون شد. ( از انساب سمعانی ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید