اشمونیث. [ اِ ] ( اِخ ) چشمه ای است در خارج حلب در طرف قبله. باغی را مشروب میکند که آن را باغ جوهر نامند. ( مراصد ). و در معجم البلدان چنین است : بوستانی را مشروب میکند که آن را جوهر خوانند و اگر آبی از آن باقی بماند در قُوَیق میریزد. منصوربن مسلم بن ابی الخرجین در اشعاری که درباره اشتیاق به حلب سروده نام آنرا آورده است : و هل عین اشمونیث تجری کمقلتی علیها و هل ظل الجنان مدید. رجوع به معجم البلدان شود.
