اشمذان

لغت نامه دهخدا

اشمذان. [ اَ م َ ] ( اِخ ) اشمذین. بلفظ تثنیه بقولی در شعر رزاح بن ربیعة العذری برادر قصی به مادرش :
جمعنا من السر من اشمذین
و من کل حی جمعنا قبیلا.
نام دو کوه است. نصر گوید: اشمذان تثنیه اشمذ دو کوه است در میان مدینه و خیبر که دو قبیله جهینه و اشجع بدان فرودآیند. || و بقولی نام دو قبیله است. ( از معجم البلدان ). و رجوع به اشمذین شود.

پیشنهاد کاربران