اشلیش

لغت نامه دهخدا

اشلیش. [ ] ( اِخ ) یا اشلیشا. در تداول هیأت قدیم هندیان ، یکی از منازل ستارگان بود که ذوالذنب و ستارگان دیگری بر آن منزل تولد یافت. عدد کواکب آن 6 بود. رجوع به تحقیق ماللهند ص 146 و 243 و 245 و 246 شود.

پیشنهاد کاربران