اشفورقانی

لغت نامه دهخدا

اشفورقانی. [ اَ ] ( اِخ ) ( 471 - 549 هَ. ق. ) عثمان بن احمدبن ابی الفضل ابوعمرو اشفورقانی حُصری. از ائمه نیک سیرت و پیشنماز جامع اشفورقان بود. از ابوجعفر محمدبن عبدالرحمان بن ابی القصر خطیب سنجری و ابوجعفر محمدبن حسین سمنجانی فقیه و ابوجعفر محمدبن حسن شرابی سماع کرد. ( انساب سمعانی ).

پیشنهاد کاربران