اشفته روزگاری

لغت نامه دهخدا

( آشفته روزگاری ) آشفته روزگاری. [ ش ُ ت َ / ت ِزْ / زِ ] ( حامص مرکب ) چگونگی و حال آشفته روزگار.

( آشفته روزگاری ) حالت و کیفیت آشفته روزگار.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید