اشفته روز

لغت نامه دهخدا

( آشفته روز ) آشفته روز. [ ش ُ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) شقی. بدبخت :
بگفت ای ستمکار آشفته روز...

سعدی.

( آشفته روز ) ( صفت ) بدبخت بداقبال .
شقی بدبخت

( آشفته روز ) ( ~. ) (ص مر. ) بدبخت ، بداقبال .

( آشفته روز ) پریشان روزگار، بدبخت، بی طالع.

آشفته روز ؛ پریشان حال. شقی. بدبخت :
که برکردت این شمع گیتی فروز
بگفت ای ستمکار آشفته روز.
سعدی ( بوستان ) .