اشغوله. [ اُ ل َ ] ( ع اِ ) کاروبار. ( منتهی الارب ). مشغله. آنچه انسان را مشغول دارد. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). || آنچه بازدارد از کاری. ( منتهی الارب ).
