اشعه ماوراء بنفش. [ اَ ش ِع ْ ع َ / ع ِ ی ِ وَ ءِ ب َ ن َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) منبع طبیعی اشعه ماوراء بنفش آفتاب است. امواج اشعه ماوراء بنفش کوتاهتر از امواج اشعه نورانی آفتاب اند و اگر اشعه آفتاب را با عبور دادن از منشور ( پریسم ) تجزیه و در روی صفحه منعکس کنند، اشعه ماوراء بنفش جای میگیرند. اشعه ماوراء بنفش بچشم دیده نمیشود و بواسطه خواص فیزیکی و شیمیائی آنها نظیر تجزیه املاح نقره و غیره به وجود این اشعه پی برده اند.از سال 1912 م. استفاده از اشعه ماوراء بنفش در درمان بیماریها آغاز شده است. ( از کتاب درمان شناسی ).
