[ویکی فقه] أشعة اللمعات (کتاب). یکی از مشهورترین شروحی که بر لمعات عراقی نوشته شده است، کتاب «اشعة اللمعات» شیخ نور الدین، عبد الرحمن جامی ، به زبان فارسی است. آنچه از مقدمه مصحح استفاده می شود، این است که جامی، این شرح را بنا به درخواست امیر علی شیر نوایی که از وی درخواست مقابله و تصحیح آن را نموده بود، نگاشت.
جامی، در این شرح از سخنان و گفته های عارفانی، همچون ابن عربی و صدر الدین قونوی و حضرت علی علیه السّلام و شیخ ابو الحسن شاذلی و عطار و ابن فارض و امیر حسینی و خواجه ابو الوفا استفاده نموده است. وی، از شیخ عراقی، با عنوان شیخ مصنف یاد کرده است. او، گرچه، برای نوشتن این شرح، به شروح دیگر نیز مراجعه کرده، ولی کار وی، یک کار مستقل است. او هر جا که لازم دیده، از هنر شاعری خود بهره گرفته و اشعار عربی را هم به فارسی برگردانده و چاشنی شرح خود نموده است.
جامی، در این شرح از سخنان و گفته های عارفانی، همچون ابن عربی و صدر الدین قونوی و حضرت علی علیه السّلام و شیخ ابو الحسن شاذلی و عطار و ابن فارض و امیر حسینی و خواجه ابو الوفا استفاده نموده است. وی، از شیخ عراقی، با عنوان شیخ مصنف یاد کرده است. او، گرچه، برای نوشتن این شرح، به شروح دیگر نیز مراجعه کرده، ولی کار وی، یک کار مستقل است. او هر جا که لازم دیده، از هنر شاعری خود بهره گرفته و اشعار عربی را هم به فارسی برگردانده و چاشنی شرح خود نموده است.
[ویکی نور] اشعه اللمعات (شرح لمعات). اشعة اللمعات یکی از مشهورترین شروحی که بر لمعات عراقی نوشته شده است، کتاب «اشعة اللمعات» شیخ نورالدین عبدالرحمن جامی، به زبان فارسی است. آنچه از مقدمه مصحح استفاده می شود، این است که جامی، این شرح را بنا به درخواست امیر علی شیر نوایی که از وی درخواست مقابله و تصحیح آن را نموده بود، نگاشت. جامی، در این شرح از سخنان و گفته های عارفانی، همچون ابن عربی و صدرالدین قونوی و حضرت علی (ع) و شیخ ابوالحسن شاذلی و عطار و ابن فارض و امیر حسینی و خواجه ابوالوفا استفاده نموده است.
وی، از شیخ عراقی، با عنوان شیخ مصنف یاد کرده است. او، گرچه، برای نوشتن این شرح، به شروح دیگر نیز مراجعه کرده، ولی کار وی، یک کار مستقل است. او هر جا که لازم دیده، از هنر شاعری خود بهره گرفته و اشعار عربی را هم به فارسی برگردانده و چاشنی شرح خود نموده است.
جامی، در ابتدای کتاب، تحت عنوان «تمهید»، به شرح برخی از مصطلحات اهل تصوف و حقایق عرفانی از قبیل«ممکن، واجب و وجود»، «حقیقت وجود، حقیقت محمدیه، احدیت وحدت و بزرخیت اولی، تعین ثانی، حقیقت قلم اعلی، حقیقت لوح محفوظ»، «حقایق ممکنات»، «حروف عالیات»، «نحوه ی معیّت و قیّومیت حق تعالی با اشیاء»، «قرب و بعد ماهیات»، «تفاوت موجودات خارجی در صلاحیّت مظهریت اسماء و صفات الهی» و... پرداخته است و معنای حمد در نزد صوفیّه را بیان می کند، سپس به توضیح و شرح مطالب هر یک از لمعات بیست و هشت گانه به صورت مزجی می پردازد.
وی، قبل از پرداختن به شرح مطالب هر لمعه، چکیده مباحث مطرح شده در آن را در ضمن یک یا چند جمله، عنوان همان لمعه قرار می دهد؛ مثلا می نویسد: «لمعه اول در بیان مبدأیت عشق مر معشوق و عاشق را و کیفیت انتشاء ایشان از وی و این در تعین اول است و در بیان آنکه هر یک در چه محتاج است به آن دیگر».
فهرست مطالب، مقدمه آیت الله سید عز الدین موسوی حسینی زنجانی و مقدمه مصحح(هادی رستگار مقدم گوهری)، در آغاز کتاب و فهرست آیات، احادیث، اشخاص، کتاب ها، اشعار و اصطلاحات در پایان آن ذکر شده است.
وی، از شیخ عراقی، با عنوان شیخ مصنف یاد کرده است. او، گرچه، برای نوشتن این شرح، به شروح دیگر نیز مراجعه کرده، ولی کار وی، یک کار مستقل است. او هر جا که لازم دیده، از هنر شاعری خود بهره گرفته و اشعار عربی را هم به فارسی برگردانده و چاشنی شرح خود نموده است.
جامی، در ابتدای کتاب، تحت عنوان «تمهید»، به شرح برخی از مصطلحات اهل تصوف و حقایق عرفانی از قبیل«ممکن، واجب و وجود»، «حقیقت وجود، حقیقت محمدیه، احدیت وحدت و بزرخیت اولی، تعین ثانی، حقیقت قلم اعلی، حقیقت لوح محفوظ»، «حقایق ممکنات»، «حروف عالیات»، «نحوه ی معیّت و قیّومیت حق تعالی با اشیاء»، «قرب و بعد ماهیات»، «تفاوت موجودات خارجی در صلاحیّت مظهریت اسماء و صفات الهی» و... پرداخته است و معنای حمد در نزد صوفیّه را بیان می کند، سپس به توضیح و شرح مطالب هر یک از لمعات بیست و هشت گانه به صورت مزجی می پردازد.
وی، قبل از پرداختن به شرح مطالب هر لمعه، چکیده مباحث مطرح شده در آن را در ضمن یک یا چند جمله، عنوان همان لمعه قرار می دهد؛ مثلا می نویسد: «لمعه اول در بیان مبدأیت عشق مر معشوق و عاشق را و کیفیت انتشاء ایشان از وی و این در تعین اول است و در بیان آنکه هر یک در چه محتاج است به آن دیگر».
فهرست مطالب، مقدمه آیت الله سید عز الدین موسوی حسینی زنجانی و مقدمه مصحح(هادی رستگار مقدم گوهری)، در آغاز کتاب و فهرست آیات، احادیث، اشخاص، کتاب ها، اشعار و اصطلاحات در پایان آن ذکر شده است.
wikinoor: أشعة_اللمعات_(شرح_لمعات)
[ویکی فقه] اشعه اللمعات (کتاب). یکی از مشهورترین شروحی که بر لمعات عراقی نوشته شده است، کتاب «اشعة اللمعات» شیخ نور الدین، عبد الرحمن جامی ، به زبان فارسی است. آنچه از مقدمه مصحح استفاده می شود، این است که جامی، این شرح را بنا به درخواست امیر علی شیر نوایی که از وی درخواست مقابله و تصحیح آن را نموده بود، نگاشت.
جامی، در این شرح از سخنان و گفته های عارفانی، همچون ابن عربی و صدر الدین قونوی و حضرت علی علیه السّلام و شیخ ابو الحسن شاذلی و عطار و ابن فارض و امیر حسینی و خواجه ابو الوفا استفاده نموده است. وی، از شیخ عراقی، با عنوان شیخ مصنف یاد کرده است. او، گرچه، برای نوشتن این شرح، به شروح دیگر نیز مراجعه کرده، ولی کار وی، یک کار مستقل است. او هر جا که لازم دیده، از هنر شاعری خود بهره گرفته و اشعار عربی را هم به فارسی برگردانده و چاشنی شرح خود نموده است.
محتوای کتاب
جامی، در ابتدای کتاب، تحت عنوان «تمهید»، به شرح برخی از مصطلحات اهل تصوف و حقایق عرفانی از قبیل «ممکن، واجب و وجود»، «حقیقت وجود، حقیقت محمدیه، احدیت وحدت و بزرخیت اولی، تعین ثانی، حقیقت قلم اعلی، حقیقت لوح محفوظ »، «حقایق ممکنات»، «حروف عالیات»، «نحوه ی معیت و قیومیت حق تعالی با اشیاء»، «قرب و بعد ماهیات»، «تفاوت موجودات خارجی در صلاحیت مظهریت اسماء و صفات الهی» و... پرداخته است و معنای حمد در نزد صوفیه را بیان می کند، سپس به توضیح و شرح مطالب هر یک از لمعات بیست و هشت گانه به صورت مزجی می پردازد. وی، قبل از پرداختن به شرح مطالب هر لمعه، چکیده مباحث مطرح شده در آن را در ضمن یک یا چند جمله، عنوان همان لمعه قرار می دهد؛ مثلا می نویسد: «لمعه اول در بیان مبدایت عشق مر معشوق و عاشق را و کیفیت انتشاء ایشان از وی و این در تعین اول است و در بیان آنکه هر یک در چه محتاج است به آن دیگر».
وضعیت کتاب
فهرست مطالب، مقدمه آیت الله سید عز الدین موسوی حسینی زنجانی و مقدمه مصحح (هادی رستگار مقدم گوهری)، در آغاز کتاب و فهرست آیات ، احادیث ، اشخاص، کتاب ها، اشعار و اصطلاحات در پایان آن ذکر شده است. مصحح، علاوه بر تصحیح و نقطه گذاری، شرح و متن را از یک دیگر متمایز ساخته است و برخی از غوامض متن و شرح و پاره ای از اصطلاحات را در پاورقی توضیح داده است.
منبع
...
جامی، در این شرح از سخنان و گفته های عارفانی، همچون ابن عربی و صدر الدین قونوی و حضرت علی علیه السّلام و شیخ ابو الحسن شاذلی و عطار و ابن فارض و امیر حسینی و خواجه ابو الوفا استفاده نموده است. وی، از شیخ عراقی، با عنوان شیخ مصنف یاد کرده است. او، گرچه، برای نوشتن این شرح، به شروح دیگر نیز مراجعه کرده، ولی کار وی، یک کار مستقل است. او هر جا که لازم دیده، از هنر شاعری خود بهره گرفته و اشعار عربی را هم به فارسی برگردانده و چاشنی شرح خود نموده است.
محتوای کتاب
جامی، در ابتدای کتاب، تحت عنوان «تمهید»، به شرح برخی از مصطلحات اهل تصوف و حقایق عرفانی از قبیل «ممکن، واجب و وجود»، «حقیقت وجود، حقیقت محمدیه، احدیت وحدت و بزرخیت اولی، تعین ثانی، حقیقت قلم اعلی، حقیقت لوح محفوظ »، «حقایق ممکنات»، «حروف عالیات»، «نحوه ی معیت و قیومیت حق تعالی با اشیاء»، «قرب و بعد ماهیات»، «تفاوت موجودات خارجی در صلاحیت مظهریت اسماء و صفات الهی» و... پرداخته است و معنای حمد در نزد صوفیه را بیان می کند، سپس به توضیح و شرح مطالب هر یک از لمعات بیست و هشت گانه به صورت مزجی می پردازد. وی، قبل از پرداختن به شرح مطالب هر لمعه، چکیده مباحث مطرح شده در آن را در ضمن یک یا چند جمله، عنوان همان لمعه قرار می دهد؛ مثلا می نویسد: «لمعه اول در بیان مبدایت عشق مر معشوق و عاشق را و کیفیت انتشاء ایشان از وی و این در تعین اول است و در بیان آنکه هر یک در چه محتاج است به آن دیگر».
وضعیت کتاب
فهرست مطالب، مقدمه آیت الله سید عز الدین موسوی حسینی زنجانی و مقدمه مصحح (هادی رستگار مقدم گوهری)، در آغاز کتاب و فهرست آیات ، احادیث ، اشخاص، کتاب ها، اشعار و اصطلاحات در پایان آن ذکر شده است. مصحح، علاوه بر تصحیح و نقطه گذاری، شرح و متن را از یک دیگر متمایز ساخته است و برخی از غوامض متن و شرح و پاره ای از اصطلاحات را در پاورقی توضیح داده است.
منبع
...
wikifeqh: أشعة_اللمعات _(کتاب)