[ویکی نور] اشْعَری، ابوالحسن علی بن اسماعیل بن اسحاق (260-324ق)، متکلم نامدار و بنیان گذار مکتبی در عقاید اسلامی است که پیروانش اشاعره خوانده شده اند.
وی از دودمان ابوموسی اشعری، صحابی معروف پیامبر(ص) بود. شهرت اشعری به ابن ابی بشر و به روایت صحیح تر، به کنیه جد او اسحاق باز می گردد و ابوبشر کنیه پدرش نبوده است.
اشعری در بصره زاده شد، پدرش که خود بر مذهب اصحاب حدیث بود، هنگام وفاتش زکریا بن یحیی ساجی، محدث و فقیه شافعی را وصی خویش قرار داد. در شمار استادان اشعری نیز از این شخص نام برده شده است. نظر به اینکه وطن و محل تدریس ساجی، بصره بوده است، باید اشعری سال های نخست زندگی و تحصیل را در بصره گذرانده باشد.
استادان اشعری در حدیث که احتمالاً محضر اکثر آنان را در بصره دریافته است، عبارت بوده اند از: ابوخلیفه جمحی، سهل بن نوح بصری، محمد بن یعقوب مقری و عبدالرحمان بن خلف ضبی. وی در تفسیر خود که اکنون در دست نیست، از یحیی ساجی و دیگر استادان خویش در حدیث، روایات بسیار نقل کرده است.
اشعری در بصره به درس ابوعلی جبایی متکلم بزرگ معتزلی که معتبرترین حوزه درس کلام به شمار می آمد، راه یافت. وی همچنین در حلقه درس فقیه معروف شافعی ابواسحاق مروزی حاضر می شد، نزد او فقه می آموخت و او نیز کلام را از اشعری فرامی گرفت.
ابوعبدالله ابن مجاهد بصری، ابوالحسن باهلی، ابوسهل صعلوکی نیشابوری، زاهر بن احمد سرخسی، بندار بن حسین شیرازی صوفی، ابوزید مروزی، ابوالحسن عبدالعزیز طبری، ابوالحسن علی طبری، ابوالحسن رمانی، ابوعبدالله حمویه سیرافی، ابونصر کوار شیرازی، ابوجعفر اشعری نقاش، ابوالحسن کرمانی و ابومحمد عراقی. شماری از این گروه واسطه انتقال سنت اشعری به پیروان برجسته او بوده اند، همچون ابن مجاهد استادِ ابوبکر باقلانی، ابوالحسن باهلی استاد ابن فورک و ابواسحاق اسفراینی.
وی از دودمان ابوموسی اشعری، صحابی معروف پیامبر(ص) بود. شهرت اشعری به ابن ابی بشر و به روایت صحیح تر، به کنیه جد او اسحاق باز می گردد و ابوبشر کنیه پدرش نبوده است.
اشعری در بصره زاده شد، پدرش که خود بر مذهب اصحاب حدیث بود، هنگام وفاتش زکریا بن یحیی ساجی، محدث و فقیه شافعی را وصی خویش قرار داد. در شمار استادان اشعری نیز از این شخص نام برده شده است. نظر به اینکه وطن و محل تدریس ساجی، بصره بوده است، باید اشعری سال های نخست زندگی و تحصیل را در بصره گذرانده باشد.
استادان اشعری در حدیث که احتمالاً محضر اکثر آنان را در بصره دریافته است، عبارت بوده اند از: ابوخلیفه جمحی، سهل بن نوح بصری، محمد بن یعقوب مقری و عبدالرحمان بن خلف ضبی. وی در تفسیر خود که اکنون در دست نیست، از یحیی ساجی و دیگر استادان خویش در حدیث، روایات بسیار نقل کرده است.
اشعری در بصره به درس ابوعلی جبایی متکلم بزرگ معتزلی که معتبرترین حوزه درس کلام به شمار می آمد، راه یافت. وی همچنین در حلقه درس فقیه معروف شافعی ابواسحاق مروزی حاضر می شد، نزد او فقه می آموخت و او نیز کلام را از اشعری فرامی گرفت.
ابوعبدالله ابن مجاهد بصری، ابوالحسن باهلی، ابوسهل صعلوکی نیشابوری، زاهر بن احمد سرخسی، بندار بن حسین شیرازی صوفی، ابوزید مروزی، ابوالحسن عبدالعزیز طبری، ابوالحسن علی طبری، ابوالحسن رمانی، ابوعبدالله حمویه سیرافی، ابونصر کوار شیرازی، ابوجعفر اشعری نقاش، ابوالحسن کرمانی و ابومحمد عراقی. شماری از این گروه واسطه انتقال سنت اشعری به پیروان برجسته او بوده اند، همچون ابن مجاهد استادِ ابوبکر باقلانی، ابوالحسن باهلی استاد ابن فورک و ابواسحاق اسفراینی.
wikinoor: اشعری،_علی_بن_اسماعیل