اشطان

لغت نامه دهخدا

اشطان. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ شَطَن ، بمعنی ریسمان. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به شطن شود.

اشطان. [ اِ ] ( ع مص ) دور کردن کسی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران