اشرفی رومی. [ اَ رَ ی ِ ] ( اِخ ) از بزرگان اولیأاﷲ بود که مدتها به ارشاد خلق پرداخت و در 899 هَ. ق. درگذشت. قبر او در ازنیک مزار خواص و عوام است. کتابی بنام مزکی النفوس دارد. ( از لغات تاریخی و جغرافیائی ترکی ).
