عزت ملک خانم اشرف السلطنه ( ۱۸۶۳ در کرمانشاه - ۱۹۱۴ در مشهد ) عکاس ایرانی دوران قاجار بود که از او به عنوان یکی از نخستین زنان عکاس و روزنامه نگار آن دوره یاد می شود. او همچنین مسئولیت پاکنویس خاطرات همسرش اعتمادالسلطنه را به عهده داشت و پس از فوت اعتمادالسلطنه این کتابچه را که توقیف شده بود از مظفرالدین شاه پس گرفت و تا پایان عمر از آن نگهداری کرد. این کتاب تحت عنوان روزنامه خاطرات اعتمادالسلطنه در ۱۹۶۶ میلادی منتشر شد و نسبت به زندگی در دربار و شخصیت ناصرالدین شاه در خلال سدۀ نوزدهم بینشی فراهم می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
عزت ملک خانم در سال ۱۸۶۳ در کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش امام قلی میرزا عمادالدوله حاکم غرب ایران و پسر محمدعلی دولتشاه بود. او نوۀ بزرگ فتحعلی شاه قاجار دومین پادشاه سلسلۀ قاجار در ایران بود. او در سال ۱۸۷۱ به عنوان همسر دوم با محمد حسن خان اعتمادالسلطنه ازدواج کرد و به همراه او به تهران رفت. همسر او عضو عالی رتبۀ دربار بود که به عنوان مترجم و کاتب خصوصی پادشاه ناصرالدین شاه قاجار خدمت می کرد. عزت ملک خانم پس از آن که همسرش در سال ۱۸۸۷ لقب اعتمادالسلطنه دریافت کرد، به اشرف السلطنه ملقب شد.
اشرف السلطنه تحت آموزش معمول برای اعضای حرم سرای دربار قرار گرفت و آشپزی و خیاطی آموخت. او همچنین به مطالعۀ تاریخ و طب پرداخت، موضوعات معمولی زنانۀ شعر و موسیقی را رها کرد، و به تخته نرد و شطرنج پرداخت. علاوه بر این از همسرش زبان فرانسوی و از برادرش سلطان محمد میرزا عکاسی آموخت. او هم با شاه و هم با همسر بانفوذ او یعنی انیس الدوله دوست بود. اشرف السلطنه زنی باعزت نفس و دارای اعتماد به نفس بود، و حتی گاه با اعضای خانوادۀ سلطنتی نیز به مخالفت برمی خاست. برادرزاده اش یمان الدوله او را زنی با ویژگی های مردانه توصیف کرده که نمایندۀ غیرمعمولی برای جنسیت خود بود. تبار او که روابطی را در درون حرم سرای دربار برایش ایجاد کرده بود، دسترسی به شایعات و فتنه های دربار و اطلاعاتی را برای او فراهم آورده بود که برای همسرش در درگیری های سیاسی حیاتی بود، و به واسطۀ آن قدرتی داشت که در دربار به دخالت بپردازد. اشرف السلطنه برای اعتمادالسلطنه در حکم محرم اسرار و یک استراتژیست قابل اعتماد بود.
... [مشاهده متن کامل]
عزت ملک خانم در سال ۱۸۶۳ در کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش امام قلی میرزا عمادالدوله حاکم غرب ایران و پسر محمدعلی دولتشاه بود. او نوۀ بزرگ فتحعلی شاه قاجار دومین پادشاه سلسلۀ قاجار در ایران بود. او در سال ۱۸۷۱ به عنوان همسر دوم با محمد حسن خان اعتمادالسلطنه ازدواج کرد و به همراه او به تهران رفت. همسر او عضو عالی رتبۀ دربار بود که به عنوان مترجم و کاتب خصوصی پادشاه ناصرالدین شاه قاجار خدمت می کرد. عزت ملک خانم پس از آن که همسرش در سال ۱۸۸۷ لقب اعتمادالسلطنه دریافت کرد، به اشرف السلطنه ملقب شد.
اشرف السلطنه تحت آموزش معمول برای اعضای حرم سرای دربار قرار گرفت و آشپزی و خیاطی آموخت. او همچنین به مطالعۀ تاریخ و طب پرداخت، موضوعات معمولی زنانۀ شعر و موسیقی را رها کرد، و به تخته نرد و شطرنج پرداخت. علاوه بر این از همسرش زبان فرانسوی و از برادرش سلطان محمد میرزا عکاسی آموخت. او هم با شاه و هم با همسر بانفوذ او یعنی انیس الدوله دوست بود. اشرف السلطنه زنی باعزت نفس و دارای اعتماد به نفس بود، و حتی گاه با اعضای خانوادۀ سلطنتی نیز به مخالفت برمی خاست. برادرزاده اش یمان الدوله او را زنی با ویژگی های مردانه توصیف کرده که نمایندۀ غیرمعمولی برای جنسیت خود بود. تبار او که روابطی را در درون حرم سرای دربار برایش ایجاد کرده بود، دسترسی به شایعات و فتنه های دربار و اطلاعاتی را برای او فراهم آورده بود که برای همسرش در درگیری های سیاسی حیاتی بود، و به واسطۀ آن قدرتی داشت که در دربار به دخالت بپردازد. اشرف السلطنه برای اعتمادالسلطنه در حکم محرم اسرار و یک استراتژیست قابل اعتماد بود.
