اشرف الدین حسینی قزوینی

دانشنامه آزاد فارسی

اَشرف الدّین حُسینی قَزوینی (۱۲۴۹ـ تهران ۱۳۱۲ش)
(نام کامل: شمس الدین سید محسن اشرف الدین حسینی قزوینی گیلانی، معروف به نسیم شمال) شاعر ایرانی. در شش ماهگی پدر را از دست داد و در سایۀ توجه مادرش، که ثروتی نداشت، بزرگ شد. چند سالی در کربلا و نجف زیست و پس از بازگشت به زادگاهش، به تبریز رفت و برخی دانش های متعارف مذهبی را در این شهر فراگرفت. پس از آن به گیلان رفت. اقامت در رشت و انتشار نشریۀ نسیم شمال، او را در صف مشروطه خواهان قرار داد و شهرتش را به فراتر از مرزهای ملی بُرد؛ تا جایی که بیشتر او را نسیم شمال و گیلانی دانسته اند تا حسینی و قزوینی. در ماجرای فتح تهران، همراه با سپهدار تنکابنی، به تهران آمد و نشر نسیم شمال را از سر گرفت. اشرف الدین به تنگ دستی و پریشانیِ ذهن دچار شد و پس از مرگ در ابن بابویه به خاک سپرده شد. زبان ساده و عامه پسند شعرهای وی مردم عصر را با مفاهیم جدیدی، مانند ملت، آزادی، انقلاب، عدالت، مشروطه و میهن، آشنا کرد. نوآوری او در شکستن هنجار کهن شعر فارسی بیشتر در حوزۀ مفاهیم بود. اما توجه شاعر به زبان گفتار و زبان عامیانه با بهره گیری از قالب هایی مانند مسمّط و مستزاد همراه بود و شهرتی گسترده برای شاعر به ارمغان آورد. شماری از سروده های او در دفتری به نام باغ بهشت منتشر شد. از دیگر آثارش: عزیز و غزال؛ ارفع نامه؛ نهضت بانوان؛ تاریخ سلاطین ایران به نظم (چاپ تهران)؛ بشارت ظهور؛ کتاب مختصری در حکمت (چاپ رشت).

پیشنهاد کاربران

بپرس