لغت نامه دهخدا
اشربه. [ اَ رِ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ شراب ، بمعنی هرچه از مایعات نوشیده شود یعنی محتاج به جویدن نباشد، خواه حرام باشد و خواه حلال و فقیهان آنرا به آشامیدنیهائی که به اجماع یا برحسب اختلاف حرام شده است ، اختصاص داده اند. ( از اقرب الموارد ) ( از تعریفات جرجانی ). ج ِ شراب که بمعنی مطلق هرچیز رقیق است از جنس خوردنی و آشامیدنی مثل آب و شیر و خمر و شهد و غیره. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). آشامیدنیها که در آن شکرکنند. ( بحر الجواهر ). شرابها و شربتها. و در فقه درباب اطعمه و اشربه ، مایعات حرام بر پنج گونه است : 1- شراب و هر مسکری. 2 - خون جهنده از رگ حیوان و خون جانوران ناپاک. 3 - هر مایعی که در آن نجاستی داخل شود. 4 - اعیان نجس مانند بول حیوانات حرام گوشت. 5 - شیر حیوانات حرام گوشت. رجوع به شرایع ص 236 شود. فرهنگ فارسی
آشامیدنی ها، نوشیدنی ها، جمع شراب
( اسم ) جمع شراب آشامیدنیها نوشیدنیها . فرهنگ معین
(اَ رَ بِ ) [ ع . اشربة ] (اِ. ) جِ شراب ، آشامیدنی ها، نوشیدنی ها. 