اشراط الساعه

[ویکی فقه] أشراط الساعه. حوادث طبیعی و دگرگونی های کیهانی در عصر ظهور و آستانۀ قیامت است. اَشْراطُ السّاعه (نشانه های وقوع قیامت )، اصطلاحی در قرآن و حدیث که بر مجموعه حوادثی اطلاق می شود که پیش از واقعه عظیم قیامت اتفاق خواهد افتاد.
اشراط جمع «شرط» به معنای نشانه یا ابتدای چیز است و «الساعة» به جزئی از اجزای شبانه روز گفته می شود و مقصود از آن در این جا قیامت است؛ بنابراین، مراد از اشراط الساعه، نشانه هایی است که پیش از قیامت یا در آستانۀ آن، واقع می شود. معنای اصلی این واژه همان شرط است و شرط عاملی است که وجود امری به تحقق آن بستگی دارد.دلیل پیوند معنایی شرط با علامت این است که تحقق شرط، علامت تحقق امری است که به وجود آمدنش منوط به آن شرط است .بدین سان ، اشراط الساعه مجموعه حوادثی است که تحقق آن ها نشانه وقوع قیامت است . معنای دیگری که برخی از مفسران از این تعبیر به دست داده اند، این است که شاید اشراط به معنای ادله روشن کننده قیامت نیز باشد. شاید یکی از علت های عمده بیان علامت های قیامت برای مسلمانان ، نوعی پاسخ به یک پرسش جدی و مکرر مسلمانان بود.تفصیل این اجمال این است که آیات قرآن و سخنان پیامبر (ص ) پیوسته بر پایان یافتن عمر جهان و حتمی الوقوع بودن و گاه قریب الوقوع بودن قیامت و حساب و کتاب اخروی تأکید می کردند و طبعاً این سؤال در ذهن مسلمانان پدید می آمد که قیامت چه زمانی رخ خواهد داد؟ آیات قرآن و احادیث نشان می دهند که آنان بارها از پیامبر (ص ) این مطلب را می پرسیدند.قرآن کریم صریحاً در پاسخ آنان بیانگر این بود که جز خداوند کسی از زمان وقوع این حادثه اطلاعی ندارد و حتی پیامبر (ص ) نیز این راز را نمی داند. در برخی از احادیث نیز می بینیم که وقتی از پیامبر درباره زمان وقوع قیامت می پرسند، ایشان می گویند که در این باره از دیگران آگاه تر نیستند.

[ویکی فقه] حوادث طبیعى و دگرگونى هاى کیهانى در عصر ظهور و آستانۀ قیامت است. اَشْراطُ السّاعه (نشانه های وقوع قیامت )، اصطلاحی در قرآن و حدیث که بر مجموعه حوادثی اطلاق می شود که پیش از واقعه عظیم قیامت اتفاق خواهد افتاد.
اشراط جمع «شرط» به معنای نشانه یا ابتدای چیز است و «الساعة» به جزئی از اجزای شبانه روز گفته می شود و مقصود از آن در این جا قیامت است؛ بنابراین، مراد از اشراط الساعه، نشانه هایی است که پیش از قیامت یا در آستانۀ آن، واقع می شود.
فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۶، ص۲۳۵.
واژۀ اشراط در قرآن، فقط یک بار و به صورت اضافه به ضمیر"الساعة" این گونه به کار رفته است:«فهل ینظرون الا الساعة ان تاتیهم بغتة فقد جاء اشراطها فانی لهم اذا جاءتهم ذکراهم؛
محمد/سوره۴۷، آیه۱۸.
قرآن کریم به هنگام بیان اوصاف قیامت ، آن را در کنار رویدادهایی ذکر می کند که با انقراض عالم انسانی و فروپاشی نظام دینوی ملازمت دارد.این معنا غالباً در سوره های مکی مثل نبأ (۷۸)، نازعات (۷۹)، تکویر (۸۱)، انفطار (۸۲)، انشقاق (۸۴)، فجر (۸۹) و قارعه (۱۰۱)، و برخی سوره های مدنی چون زلزال (۹۹) سخت مورد تأکید قرار گرفته است .نمونه هایی از اشراط الساعه در این سوره ها چنین است : آسمان می شکافد، ستارگان پراکنده می شوند و فرومی ریزند
انشقاق/سوره۸۴، آیه۱.
...

[ویکی شیعه] اَشْراط السّاعه یا نشانه های قیامت اصطلاحی قرآنی و حدیثی است و به مجموعه حوادثی گفته می شود که پیش از قیامت رخ می دهد. در برخی از منابع روایی نشانه های قیامت با نشانه های ظهور و نشانه های آخرالزمان آمیخته شده است.
اشراط جمع شرط به معنای علامت است. اشراط الساعه حوادثی است که تحقق آنها نشانه وقوع قیامت یا نزدیک شدن آن است. برخی از مفسران گفته اند شاید اشراط به معنای دلیل های روشن کننده قیامت نیز باشد.
اشراط الساعه یک بار در قرآن فَهَلْ یَنظُرُ ونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَةً ۖ فَقَدْ جَاءَ أَشْرَ اطُهَا ۚ فَأَنَّیٰ لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِکْرَ اهُمْ ؛ آیا جز این انتظار می برند که رستاخیز به ناگاه بر آنان فرا رسد؟ و علامات آن اینک پدید آمده است. پس اگر بر آنان در رسد، دیگر کجا جای اندرزشان است؟ به کار رفته است.

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
اشراط جمع «شَرَط» به معنای نشانه یا ابتدای شیء است و ساعت به جزئی از اجزای شبانه روز گفته می شود و مقصود از آن در اینجا قیامت است، بنابراین مراد از اشراط الساعه نشانه هایی است که پیش از قیامت یا در آستانه ظهور قیامت، واقع می شود.
برخی گفته اند: ساعت به معنای زمان محدود و منظور از «الساعه» در آیات قرآن، زمان مرگ است ـ که قیامت شخصی افراد است ـ و مراد از اشراط الساعه نشانه های زمان مرگ و ظهور آثار ضعف و سستی در بدن و قوای آن است. واژه اشراط در قرآن فقط یک بار و به صورت اضافه به ضمیر قیامت بکار رفته است: «فَقَد جاءَ اَشراطُها» (سوره محمد/47،18) و طبق دیدگاه بسیاری از مفسران به استناد روایتی از رسول اکرم صلی الله علیه و آله که بعثت خود و قیامت را مانند دو انگشت شهادت و میانی دانسته، یکی از اشراط بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله است.
مفسران، برخی از تحولات اجتماعی و همچنین فروپاشی نظام طبیعت و درهم پیچده شدن و تبدیل آسمان و زمین پیش از ظهور قیامت را که در آیات گوناگونی به آنها اشاره شده، از نشانه های قیامت دانسته اند. در روایات نیز بر تحولات اجتماعی و دگرگونی های کیهانی که پیش از قیامت واقع می شود عنوان اشراط الساعه اطلاق شده است.
بر این اساس می توانیم اشراط الساعه را سلسله ای از حوادث اجتماعی و طبیعی بدانیم که از زمان بعثت رسول اکرم صلی الله علیه وآله آغاز و تا فروپاشی کامل نظام طبیعت ادامه می یابد و همه آنها را می توان نشانه هایی از ظهور قیامت دانست.
در سایر ادیان آسمانی نیز به نشانه های ظهور قیامت اشاره شده است، چنان که در دین نصارا از آشوبهای اجتماعی با خروج دجّال، فرود آمدن عیسی علیه السلام از آسمان و نیز از دمیدن اسرافیل در صور و خاموش شدن خورشید و ماه و فرو افتادن ستارگان و زلزله زمینو به لرزه درآمدن ارکان آسمانسخن به میان آمده است. دستاوردهای دانش بشری نیز از پایان پذیرفتن انرژی خورشید و عمر منظومه شمسی، تبخیر اقیانوس ها، نرم شدن صخره ها و سرانجام به سردی گراییدن نظام کنونی دنیا خبر می دهد.
درباره تقسیم بندی اشراط الساعه میان صاحب نظران اختلاف است؛ آلوسی آنها را به نشانه های موسّع که دنیا پس از ظهور آنها مدتی طولانی ادامه دارد، مانند افزایش تبهکاران و نشانه های مضیّق که دنیا پس از ظهور آنها عمری کوتاه دارد، مانند ظهور مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و فرود آمدن عیسی علیه السلام تقسیم کرده است. برخی این نشانه ها را به سه دسته تقسیم کرده اند:
بعضی هم معتقدند اشراط الساعه به سه دسته از رخدادها اطلاق می گردد:

[ویکی اهل البیت] اَشراط الساعه. این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
اشراط جمع «شَرَط» به معنای نشانه یا ابتدای شیء است و ساعت به جزئی از اجزای شبانه روز گفته می شود و مقصود از آن در اینجا قیامت است، بنابراین مراد از اشراط الساعه نشانه هایی است که پیش از قیامت یا در آستانه ظهور قیامت، واقع می شود.
برخی گفته اند: ساعت به معنای زمان محدود و منظور از «الساعه» در آیات قرآن، زمان مرگ است ـ که قیامت شخصی افراد است ـ و مراد از اشراط الساعه نشانه های زمان مرگ و ظهور آثار ضعف و سستی در بدن و قوای آن است. واژه اشراط در قرآن فقط یک بار و به صورت اضافه به ضمیر قیامت بکار رفته است: «فَقَد جاءَ اَشراطُها» (سوره محمد/47،18) و طبق دیدگاه بسیاری از مفسران به استناد روایتی از رسول اکرم صلی الله علیه و آله که بعثت خود و قیامت را مانند دو انگشت شهادت و میانی دانسته، یکی از اشراط بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله است.
مفسران، برخی از تحولات اجتماعی و همچنین فروپاشی نظام طبیعت و درهم پیچده شدن و تبدیل آسمان و زمین پیش از ظهور قیامت را که در آیات گوناگونی به آنها اشاره شده، از نشانه های قیامت دانسته اند. در روایات نیز بر تحولات اجتماعی و دگرگونی های کیهانی که پیش از قیامت واقع می شود عنوان اشراط الساعه اطلاق شده است.
بر این اساس می توانیم اشراط الساعه را سلسله ای از حوادث اجتماعی و طبیعی بدانیم که از زمان بعثت رسول اکرم صلی الله علیه وآله آغاز و تا فروپاشی کامل نظام طبیعت ادامه می یابد و همه آنها را می توان نشانه هایی از ظهور قیامت دانست.
در سایر ادیان آسمانی نیز به نشانه های ظهور قیامت اشاره شده است، چنان که در دین نصارا از آشوبهای اجتماعی با خروج دجّال، فرود آمدن عیسی علیه السلام از آسمان و نیز از دمیدن اسرافیل در صور و خاموش شدن خورشید و ماه و فرو افتادن ستارگان و زلزله زمینو به لرزه درآمدن ارکان آسمانسخن به میان آمده است. دستاوردهای دانش بشری نیز از پایان پذیرفتن انرژی خورشید و عمر منظومه شمسی، تبخیر اقیانوس ها، نرم شدن صخره ها و سرانجام به سردی گراییدن نظام کنونی دنیا خبر می دهد.

اَشراطُ السّاعه
اصطلاحی قرآنی به معنای نشانه های روز رستاخیز که در آیۀ ۱۸ سورۀ محمد (ص) به آن اشاره شده است. در تفاسیر قرآنی این نشانه ها را به نقل از رسول اسلام (ص) چنین یاد کرده اند: تباه نمودن نماز، رواج هوسرانی و پیروی از خواهش های نفسانی، فروختن دین به دنیا، بزرگ داشتن توانگران. در این هنگام اقامۀ حج برای توانگران به قصد تفریح و برای متوسطان به قصد تجارت و برای تهیدستان به قصد شهرت خواهد بود. به گفتۀ رسول اسلام (ص) در این هنگام دل مؤمن از دیدن زشتکاری هایی که توان ممانعت از انجامشان را ندارد همچون نمک در آب، حل خواهد شد.