اشدح

لغت نامه دهخدا

اشدح. [ اَ دَ ] ( ع ص ) فراخ از هر چیزی. ( منتهی الارب ). الواسع من کل شی ٔ. ( اقرب الموارد ). فراخ لب. ( مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران