اشدان. [ اِ ] ( ع مص ) صاحب بچه توانا شدن آهوی ماده. ( منتهی الارب ). صاحب بچه توانا شدن ماده آهو. ( فرهنگ خطی ). و در اقرب الموارد آمده است : اشدنت الظبیة؛ شَدَن َ ولدها. و ذیل «شدن » آرد: شَدَن َ الظبی و جمیعُ وَلَد ذوات الظلف و الخف و الحافر شُدوناً؛ قوی و ترعرع و استغنی عن امه. و در فرهنگ خطی این معنی بدین سان آمده است : بزرگ بچه شدن آهوی ماده چنانکه احتیاج به شیر دادن بچه نداشته باشد.
