( آشدار ) آشدار. ( نف مرکب ) ( از: آش ، لعابی که بر روی ظروف سفالین و فلزین دهند + دار، مخفف دارنده ) لعابدار : صحن کاشی کاریش را گاه لنگر فوته بین هرکه را باشد تمنا سیر صحن آشدار.
اشرف.
ز کاشی پرده و چینی سقرلات ز صحن آشدار و طاس گجرات.
اشرف.
|| آهاردار.
فرهنگ فارسی
( آشدار ) ( اسم ) لعابدار( ظرف ). لعابی که بر روی ظروف سفالین دهند