اشداخ. [ اَ ] ( اِخ ) وادیی است به عقیق مدینه. ( منتهی الارب ). محلی است به عقیق مدینه.( مراصد الاطلاع ). و یاقوت آرد: ابووجزة. سعدی گوید:تأبد القاع من ذی العش فالبیدُفتغلمان فاشداخ فعبود.( معجم البلدان ).
