اشحاط

لغت نامه دهخدا

اشحاط. [ اِ ] ( ع مص ) دور کردن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران