آشتیانی اسماعیل. آشْتیانی، اسماعیل (۱۲۷۱ ـ۱۳۴۹ش)
نقاش ایرانی. از شاگردان کمال الملک بود. علاوه بر نقاشی، سروده های بسیاری با تخلّص «شعله» برجا گذاشت. نقاشی هایش بیشتر نقش اشیا، و تک چهره سازی اند که با شیوۀ استادش بسیار قرابت دارند. اسماعیل آشتیانی نخست به حرفۀ پدرش رو آورد که از روحانیان تهران بود، اما پس از مدّتی آ ن را وانهاد و به مدرسۀ صنایع مستظرفه رفت. در ۱۳۰۷ش پس از کمال الملک، ریاست این مدرسه را برعهده گرفت، و در ۱۳۰۸ش هنرستان کمال الملک را بنیاد نهاد. علی رغم مسافرت های متعددش به اروپا، و آشنایی با سبک های غربی، همچنان در آثارش به شیوۀ کمال الملک وفادار ماند. در تکچهره سازی و انتخاب رنگ ها مهارت داشت. کتابی درباب علم مناظر و مرایا نگاشت. ازجمله آثارش عبارت اند از شماری خودنگاری؛تریاکی ها در قهوه خانه (۱۳۰۸ش)، طبیعت بی جان (۱۳۲۱ش)، و خواب درویش.
نقاش ایرانی. از شاگردان کمال الملک بود. علاوه بر نقاشی، سروده های بسیاری با تخلّص «شعله» برجا گذاشت. نقاشی هایش بیشتر نقش اشیا، و تک چهره سازی اند که با شیوۀ استادش بسیار قرابت دارند. اسماعیل آشتیانی نخست به حرفۀ پدرش رو آورد که از روحانیان تهران بود، اما پس از مدّتی آ ن را وانهاد و به مدرسۀ صنایع مستظرفه رفت. در ۱۳۰۷ش پس از کمال الملک، ریاست این مدرسه را برعهده گرفت، و در ۱۳۰۸ش هنرستان کمال الملک را بنیاد نهاد. علی رغم مسافرت های متعددش به اروپا، و آشنایی با سبک های غربی، همچنان در آثارش به شیوۀ کمال الملک وفادار ماند. در تکچهره سازی و انتخاب رنگ ها مهارت داشت. کتابی درباب علم مناظر و مرایا نگاشت. ازجمله آثارش عبارت اند از شماری خودنگاری؛تریاکی ها در قهوه خانه (۱۳۰۸ش)، طبیعت بی جان (۱۳۲۱ش)، و خواب درویش.
wikijoo: آشتیانی،_اسماعیل_(۱۲۷۱_ـ۱۳۴۹ش)