اشتی پذیر

/~AStipazir/

لغت نامه دهخدا

( آشتی پذیر ) آشتی پذیر. [ پ َ ] ( نف مرکب ) قابل صلح. لایق وفق.

فرهنگ فارسی

( آشتی پذیر ) ( اسم ) قابل صلح لایق توافق .
قابل صلح

فرهنگ عمید

( آشتی پذیر ) ۱. کسی که آماده برای آشتی کردن است.
۲. قابل صلح وسازش.

مترادف ها

peaceable (صفت)
ارام، ملایم، صلح دوست، اشتی پذیر

پیشنهاد کاربران

آشتی پذیر: دارای آمادگی برای آشتی کردن یا پذیرفتن پیشنهاد آشتی ( خوی آشتی پذیری دارد و اصولاً خوش خلق است. )
( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

بپرس