اشتوه

لغت نامه دهخدا

( آشتوه ) آشتوه. ( اِ ) نام درختی.
اشتوه. [ اُ ] ( اِ ) گیاه خارداری تلخ که شتر برغبت خورد و اشتوره نیز گویند. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران