اشتوا

لغت نامه دهخدا

اشتوا. [ اَ ت ُ ] ( اِ ) بمعنی اشتو که زغال و زغال دان باشد. ( برهان ). انگشتانه. ( فرهنگ نظام از جهانگیری ).

اشتوا. [ اُ ت ُ ] ( اِ ) سبزه. ( برهان ).

گویش مازنی

/eshtevaa/ اشتباه

پیشنهاد کاربران

بپرس