اِشتاین، شارلوتِه فون (۱۷۴۲ـ۱۸۲۷)(Stein, Charlotte von)
نویسندۀ آلمانی. از دوستان صمیمی گوته بود و تأثیر عمیقی بر او گذاشت چنان که الهام بخش او در آفرینش شخصیت های زن ایفی گنیا در ایفی گنیا در تائوریس و ناتالی در ویلهلم مایستر بود. با ورود گوته به وایمار (۱۷۷۵)، بین او و بانو اشتاین دوستی صمیمانه ای آغاز شد و کتابش با نام وحدت جان ها تأثیر زیادی بر زندگی و آثار گوته بخشید. نامه ها و اشعار گوته به فراو فون اشتاین حاکی از دلبستگی او و اشتاین است. پس از بازگشت گوته از ایتالیا (۱۷۸۸)، و ارتباطش با کریستیانۀ وولپیوس، که به ازدواجشان انجامید، پیوند دوستی گوته و اشتاین نیز به کلی از هم گسست. برخی آثار اشتاین عبارت از رینو (۱۷۷۶)، قطعه ای کوتاه و بذله آمیز دربارۀ گوته و بانوان درباری، و تراژدی منثور دیدو (۱۸۷۶) که مشتمل بر اشارات زیادی در گسستن ارتباطش با گوته است.
نویسندۀ آلمانی. از دوستان صمیمی گوته بود و تأثیر عمیقی بر او گذاشت چنان که الهام بخش او در آفرینش شخصیت های زن ایفی گنیا در ایفی گنیا در تائوریس و ناتالی در ویلهلم مایستر بود. با ورود گوته به وایمار (۱۷۷۵)، بین او و بانو اشتاین دوستی صمیمانه ای آغاز شد و کتابش با نام وحدت جان ها تأثیر زیادی بر زندگی و آثار گوته بخشید. نامه ها و اشعار گوته به فراو فون اشتاین حاکی از دلبستگی او و اشتاین است. پس از بازگشت گوته از ایتالیا (۱۷۸۸)، و ارتباطش با کریستیانۀ وولپیوس، که به ازدواجشان انجامید، پیوند دوستی گوته و اشتاین نیز به کلی از هم گسست. برخی آثار اشتاین عبارت از رینو (۱۷۷۶)، قطعه ای کوتاه و بذله آمیز دربارۀ گوته و بانوان درباری، و تراژدی منثور دیدو (۱۸۷۶) که مشتمل بر اشارات زیادی در گسستن ارتباطش با گوته است.
wikijoo: اشتاین،_شارلوته_فون_(۱۷۴۲ـ۱۸۲۷)